ΟΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΕΝΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΜΕΡΟΣ.

ΟΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΟ.

ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΤΟΙΚΗΣΙΜΟ ΚΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΣ.

ΟΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΑΚΤΟΠΟΙΟΥΝ
ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΕΤΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Αποφεύγοντας την ξεπερασμένη νοσταλγία των τελετουργιών του παρελθόντος, ο Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν εξετάζει το ιστορικό της εξαφάνισής τους ως μέσο μελέτης και διάγνωσης των παθολογιών του παρόντος.
    Αντιπαραβάλλει την «ανθρώπινη κοινότητα χωρίς ανάγκη επικοινωνίας» —όπου η ένταση της συντροφικότητας παρέχει δομή και νόημα στην ύπαρξη— με τη σημερινή «επικοινωνία χωρίς κοινότητα», η οποία καταργεί τα συλλο-γικά συναισθήματα και αφήνει τον άνθρωπο εκτεθειμένο στην εκμετάλλευση και τη χειραγώγηση από τη νεοφιλελεύθερη  ψυχοπολιτική.