Η ΖΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

Η ΖΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

Συγγραφέας: ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΤΖΙΜΗΣ
Εκδόθηκε: 03/01/1997
ISBN: 960-7073-32-0
Σελίδες: 240

€14.31 €15.90

  Στο καλαθι βιβλια

Σαράντα διαχρονικές ιστορίες και η πρώτη συγγραφική εμφάνιση του Τζίμη Πανούση σε επανέκδοση. «Η επιστροφή του Αζώτου», «Δημήτρια», «Το Πολυτεχνείο γκρι», «Το τέταρτο Παπαντράιχ», «Η γκόμενα του Μητσοτάκη», «Το γεράκι με το ταγεράκι», και άλλα πολλά για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί.

ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ Η ΒΟΥΛΗ Του ειδικού επιστημονικού συνεργάτη μας Όλα ξεκίνησαν από μια τυχαία παρατήρηση της Φιλιππινέζας οικιακής βοηθού μου, όταν μπαίνοντας στο γραφείο για να με σερβίρει και ενώ εγώ παρακολουθούσα σε video το αγαπημένο μου σήριαλ «Ή ΕΡΤ 2 στη Βουλή»— μου είπε την ιστορική πλέον φράση: «Ποιος είναι αυτός, με την κατσαρόλα στον ώμο, πού γλίστρησε;». Στήν τελευταία της λέξη κάτι σκίρτησε μέσα μου. «Μα, βέβαια!», σκέφτηκα. «Πώς δεν το είχα προσέξει! Ο βουλευτής Καλογιάννης μεταφέροντας την κάλπη στον ώμο, λίγο πριν πλησιάσει τα πρώτα έδρανα, γλιστράει in. Κρατήθηκα μέχρι να φύγει ή αλλοδαπή υπηρέτρια και έτρεξα στη γρήγορη επιστροφή τη βιντεοκασέτα. Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία' ό ιδιόρρυθμος βουλευτής της αντιπολίτευσης... γλιστρούσε! Το επιστημονικό μου δαιμόνιο δεν με άφησε να κοιμηθώ όλη νύχτα. Ένα αμείλικτο «γιατί» τσιτσίριζε το μυαλό μου. Από προηγούμενες μελέτες μου ήξερα με βεβαιότητα ότι ή κατασκευή του τεραίν του Κοινοβουλίου, όπως και το βάρος της κάλπης με τα έγχρωμα ψηφοδέλτια, δεν δικαιολογούσαν το γλίστρημα. Έπρεπε, πάση θυσία, να εξετάσω τα παπούτσια του βουλευτή. Πράγμα όχι και τόσο εύκολο, βέβαια, για κάποιον πού δεν γνωρίζει την προσωπική ζωή των ανδρών της εθνικής αντιπροσωπίας. Έλα, όμως, πού εγώ, ως parliament-maniac, ξέρω τις συχνές επισκέψεις του συγκεκριμένου βουλευτή σε τζαμί στα περίχωρα των Ιωαννίνων! Η τύχη ήταν μέ το μέρος μου. Σ' ένα αστραπιαίο ταξίδι στα Γιάννενα και με υπομονετική παραμονή στο φουαγέ του τζαμιού, τα «Timberland» του Καλογιάννη βρέθηκαν στο εργαστήριό μου. Το μικροσκόπιο, πάνω από τη σόλα του δεξιού παπουτσιού, έλυσε εν μέρει το μυστήριο. Επρόκειτο σαφώς για σπέρμα ανδρός! Η επισταμένη, όμως, ανάλυση του σπέρματος με άφησε σύξυλο. Το σπέρμα ήταν αρχαίο! Ό ραδιενεργός άνθρακας βάρεσε στα 426 χρόνια π.Χ. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου! Πώς βρέθηκε το αρχαιοελληνικό σπέρμα στο πάτωμα του Κοινοβουλίου; Ποιος θα πίστευε έναν μικρομεσαίο επιστήμονα, όταν θα τολμούσα να ανακοινώσω την ανακάλυψή μου; Έπρεπε να προχωρήσω την έρευνα, να σιγουρευτώ. Και πάλι ή τύχη δούλεψε για την πάρτη μου. Η γνωριμία μου, στα χρόνια της Κατοχής, με τον δόκτορα Βαρχόφεν, πού το ναζιστικό παρελθόν του δεν στάθηκε εμπόδιο στην αναρρίχηση του στα ανώτατα αξιώματα του Ο.Η.Ε., μου άνοιξε τις πόρτες των υπερσύγχρονων εργαστηρίων του Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Τα αποτελέσματα ήταν μία σφαλιάρα στο σβέρκο κάθε συντηρητικού επιστήμονα. Ή μοριακή ανάλυση του σπέρματος αποκάλυψε τον αρχαίο εκσπερματιστή και τον χρόνο της εκσπερμάτωσης. Όνομα: Περικλής! Χρόνος: Χρυσούς αιών! Ή συνέχεια είναι γνωστή από τα περσινά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων: «Σάλος στην Ακαδημία, από την ανακοίνωση Πανούση», «Σκυλάδικο το σπίτι, των αθανάτων», «Σύρραξη στην Ακαδημία», «Γνωστόςομοφυλόφιλος ο τσαρλατάνος επιστήμονας», «Διαγράφεται από την Αρχαιολογική Εταιρεία ό αμφιλεγόμενος Πανούσης » και άλλα πολλά, πού δεν στάθηκαν, όμως, αρκετά για να με σταματήσουν. Με τη βοήθεια βουλευτή του ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ., πού για ευνόητους λόγους δεν θα αναφέρω το όνομα του, σκαρφάλωσα νύχτα στο Κοινοβούλιο και από τη γνωστή τρύπα στους περιστεριώνες τρύπωσα στο άντρο της δημοκρατίας. Με το αχώριστο «Black and Decker» μου σε τέσσερις ώρες είχα τρυπήσει το δάπεδο στο χώρο του ιστορικού γλιστρήματος. Το θέαμα πού αποκάλυψε ή φωτεινή δέσμη του φακού μου ήταν συνταρακτικό. Αδυνατώ, φίλε αναγνώστη, να το περιγράψω με λέξεις! Ήταν σαν να άνοιξαν για μένα οι πόρτες του παραδείσου! Ένας μικρός χώρος μεταξύ αρχαίας γκαρσονιέρας και πομπηιανού παμπ. Η διατήρηση του με άφησε άναυδο. Δεν θα μου έκανε πλέον καμία εντύπωση αν άνοιγαν οί εσωτερικές πόρτες και ξεπρόβαλαν παιανίζοντας Αθηναίες αυλητρίδες! Τα περίεργα ανάκλιντρα, σε σχήμα ζώου εν στύσει, το τεράστιο κρεβάτι πού δέσποζε στο κέντρο, καθώς και τα δερμάτινα ατάκτως ερριμμένα εσώρουχα, δεν άφηναν αμφιβολίες για τη χρήση του. Όταν, όμως, ή δέσμη του κλεφτοφάναρου έπεσε στον κεντρικό τοίχο του W.C., δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα χαράς πού ξεχύθηκαν στα σκονισμένα μου μάγουλα. Το ψηφιδωτό με τη γυμνή γυναικεία φιγούρα σε ανακούρκουδη στάση μου φανέρωσε την περίφημη ιδιοκτήτρια του χώρου. Κυρίες και κύριοι, ήμουνα μέσα στο σπίτι της εταίρας Ασπασίας! Από κει και πέρα όλα έγιναν σχετικά γρήγορα, και μακαρίζω γι' αυτό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή πού μας έβαλε στην Ε.Ο.Κ. Οί Ευρωπαίοι εταίροι μας γκρέμισαν όλα τα εμπόδια πού προσπάθησε να μου βάλει ή μίζερη ελληνική γραφειοκρατία. Με την υπ' αριθμ. 114 απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποφασίστηκε ή κατεδάφιση της ελληνικής Βουλής και ή μεταφορά της, εν ευθέτω χρόνω, στην πλατεία Εξαρχείων. Η φοβερή ανακάλυψη μου άνοιξε τους παγκόσμιους ορίζοντες και είναι κοινό μυστικό πλέον το Νόμπελ Πανούση στην Αρχαιολογία. Η διατριβή μου για το αρχέγονο ένστικτο πού οδήγησε την ιερόδουλο καθαρίστρια στο ελληνικό Κοινοβούλιο έγινε best seller στη Σοβιετική Ένωση και την Ανατολική Γερμανία. Το μικρό συνειδησιακό μου πρόβλημα, επειδή έγινα κατά κάποιο τρόπο η αιτία να ξεσπιτωθούν οί βουλευτές, το έσβησε μονοκοντυλιά ο Μένιος με την πρόσφατη εξαγγελία του για προσωρινή μεταστέγαση του Κοινοβουλίου στα γραφεία της «Αυριανής» στον Ταύρο και την κατηγορηματική του δήλωση, πού βρίθει καπατσοσύνης και λεβεντιάς: «Όποιος δεν γουστάρει, να μην έρχεται, άλλα όποιος δεν έρθει δεν δικαιούται Six να ομιλεί περί ευρωπαϊκής αντιλήψεως Six την δημοκρατίαν, πού είναι δικιά μου και ό,τι θέλω την κάνω». Από χθες, φίλε αναγνώστη, πού τα συνεργεία κατεδάφισης ρίχνουν την πρόσοψη της Βουλής και οι ελεύθεροι σκοπευτές των ΜΑΤ αποδεκατίζουν τα άστεγα περιστέρια, είμαι ο ευτυχέστερος επιστήμονας του κόσμου! Την ανείπωτη χαρά, όμως, δεν άντεξε ή ταλαιπωρημένη από τις αλλεπάλληλες συγκινήσεις καρδιά μου. Με την επέλαση της πρώτης μπουλντόζας είχα το πρώτο μου έμφραγμα, αλλά ευτυχώς όχι και το τελευταίο. Η ημιπληγία δεν μπορεί να μου στερήσει το φοβερό θέαμα της αναστήλωσης του αρχαίου πορνείου. Από το αναπηρικό καροτσάκι του πόνου θα παρακολουθώ μέρα-νύχτα τους τιμημένους εργάτες-κατεδαφιστές. Σου υπόσχομαι, φίλε αναγνώστη, να συνεχίσω μέχρι τελικής πτώσεως τις αρχαιολογικές μου έρευνες και κάτω από άλλα κτίρια των Αθηνών. Οί πληροφορίες ότι το Χάνι της Γραβιάς το κρύβουνε στα υπόγεια της Αμερικανικής Πρεσβείας είναι μεγάλος πειρασμός για την Made in Japan αρχαιολογική μου σκαπάνη!

ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΤΖΙΜΗΣ